Zij kozen voor Texel en willen niet meer weg - deel 3 Jolanda Kamphuis

Je hebt verstokte Texelaars, hier geboren en getogen, die je met geen tien paarden van het eiland krijgt. Maar ook mensen van buitenaf. Die hier zijn komen wonen en werken, verknocht raakten aan het eiland en nooit meer weg willen. In deze serie bestaand uit vijf delen vertellen ze over hun passie voor het eiland. Vandaag deel 3: Commercieel en operationeel directeur De Krim Jolanda Kamphuis. "Ik miste iets, maar kon niet precies zeggen wat."

In de afgelopen twintig jaar woonde Jolanda Kamphuis twee jaar niet op Texel. Net moeder geworden leek het haar en haar toenmalige partner fijn om wat dichter bij hun familie te wonen en verhuisden ze terug naar "de overkant", naar de Veluwe. Het werd niet wat ze ervan hadden verwacht. "Het was er best fijn, maar ik miste iets. Ik kon alleen niet precies zeggen wat. Totdat ik een keer buiten stond en dacht: de wind en de zee! Als het daar windkracht 5 is, raken ze al in paniek, bang dat alles stuk waait. Ik vind het juist heerlijk. Heel bewust zijn we teruggegaan."

Toeval

Min of meer bij toeval belandde Jolanda in 1998 op Texel. In de Telegraaf zag ze een advertentie waarin een horecamanager voor "één van de Waddeneilanden" werd gezocht. "Ik had geen idee welk, dat stond er niet bij. Het bleek Texel. In die tijd ging het eiland in de winter nog dicht, bij wijze van spreken. Dan werd het héél rustig."

Toegehapt

Omdat ze weg wilde bij de bank waar ze toen werkte, besloot ze toe te happen. Ze werd horecamanager op vakantiepark Sluftervallei. Drie jaar later verhuisde ze naar "de buren" van De Krim, waar ze onder meer verantwoordelijk was voor de horeca en het zwembad. Na haar intermezzo van twee jaar in Putten bleken ze haar bij De Krim graag terug te willen. Nu is ze er commercieel en operationeel directeur.

Vrijheid

Een uitdagende baan, waar ze ziel en zaligheid in kwijt kan. Daarnaast geniet Jolanda met volle teugen van het eiland. Van alle voorzieningen en de goede bereikbaarheid, onder meer. Maar het gevoel van vrijheid is misschien wel het belangrijkst. "We hebben een strandhuisje bij paal 17. Na werk en school gaan we er graag nog een paar uurtjes heen. Zonder file, in tien minuten ben je er. Ook de Hors en De Geul zijn prachtig. Unieke plekjes, waar het zelfs in de zomer lekker rustig is. Het is de combinatie van rust en reuring. Je kunt het opzoeken en je kunt het mijden, net wat je wilt."