Afbeelding

Daphne Hogeweg is schaapsherder op Texel

Algemeen TexelTips

De schapen van de Texelse schaapsherder Daphne Hogeweg grazen nooit zomaar ergens; zij zijn altijd op een plek waar de begroeiing het nodig heeft om kort gehouden te worden.

Haar kudde graast op het eiland en een deel in de duinen elders in Noord-Holland. Het is een beroep dat tot de verbeelding spreekt en vaak de aandacht trekt. Voor Daphne is het niet meer dan vanzelfsprekend om haar schapen als natuurbeheerders in de duinen te laten grazen. Dat doet ze in opdracht van onder meer Staatsbosbeheer en het hoogheemraadschap om de duinen in stand te houden.

Ze begon er ruim twaalf jaar geleden mee, nadat ze al op meerdere manieren met dieren had gewerkt. “Normaal ben ik na vijf jaar wel toe aan een nieuwe uitdaging, maar bij het hoeden van schapen heb ik me nog geen dag verveeld. Ik heb hier mijn roeping wel gevonden.” De keuze voor Texel was voor haar logisch; haar oma komt van het eiland en met ouders en broer ging Daphne er vroeger als kind vaak op vakantie. “Een jaar of negen geleden vroeg een vriendin me of ik geen zin had om naar Texel te komen en sindsdien ben ik gebleven.” 

Tijdens ons gesprek over haar werk staan de schapen in de duinen nabij de vuurtoren. Het is een stukje lopen naar de afgelegen plek en daarbij wordt meteen duidelijk waarom Daphne ondanks het warme weer een lange broek en goede dichte schoenen draagt; zodra we bij de schapen zijn, komen de insecten van alle kanten op je af. Ze zijn dol op blote benen, vooral die van de verslaggever. Daphne legt uit dat de aanwezigheid van de insecten normaal en nuttig is. Ze zitten veelal in de vachten van de schapen en via de schapen worden ze ook van het ene naar het andere gebied vervoerd. “Schapen zijn goede taxi’s voor insecten. Dat draagt bij aan de biodiversiteit van de gebieden waar ik de schapen laat grazen.” 

Het zijn veelal duingebieden waar machines en grasmaaiers niet kunnen komen waar Daphne haar schapen laat grazen. De dieren houden de vegetatie kort en zorgen ervoor dat duinlandschappen zanderig blijven. “Als ze ergens willen liggen, krabben ze met hun poten eerst de grond open. Op die manier krijg je open plekken in het landschap en dat is weer prettig voor bijvoorbeeld solitaire bijen en wespen, maar ook voor de konijnen die in de duinen leven. Op die manier hangt een hoop met elkaar samen. Het helpt te voorkomen dat duinen vergrassen en dat er bomen en struiken gaan groeien.”

Ze werkt met heideschapen en bewust niet met Texelse schapen. “Heideschapen eten eigenlijk zoals geiten ruig en dor materiaal, dat is de sterke kant van het heideschaap. Ze zijn niet geschikt als vleesschaap, maar dat hoeft voor mij ook niet, grazen is hun werk.” Ze ziet de dieren elke dag en kent ze door en door. “Meestal zie ik het al als er wat is, voordat de problemen er zijn. Als ze ziek zijn, haal ik ze even weg uit de kudde zodat ze rustig beter kunnen worden. De schapen blijven bij me totdat ze oud zijn en hun tanden van ouderdom beginnen uit vallen. Dan kunnen ze niet meer grazen en laat ik ze meestal rustig inslapen bij de kudde waar ze hun leven geleefd hebben.” De wol gaat voor een belangrijk deel naar eilandgenoot Rebecca Geskus die het gebruikt om te vilten.

Ze is zowel overdag als ’s nachts bij haar schapen aanwezig als dat nodig is. Voor de nacht heeft ze een goede hoofdlamp. Ze heeft ook altijd een paar honden bij zich, al komen die voornamelijk in actie als de schapen van de ene plek naar de andere plek gaan. “Rond etenstijd is het altijd een goed moment om schapen te verplaatsen. Belangrijke voetbalwedstrijden zijn ook zeer geschikt; dan is het buiten lekker rustig.” 

Respect voor het dier staat bij Daphne hoog in het vaandel. Ik vind het belangrijk dat dieren een keuze hebben en zelfstandig kunnen zijn. Hun werk is eten, maar dat doen ze zonder mij ook al. Verder vraag ik niet zoveel van ze, behalve dat ze binnen de afrastering blijven.” Zelf ervaart ze als schaapsherder veel vrijheid, al is dat soms ook relatief. ‘Ik kan niet zomaar een tijdje reizen zoals ik vroeger deed, ik moet wel elke dag bij de kudde zijn. Mijn vriend is gelukkig betrokken en kijkt ook regelmatig bij de kudde.” Het vele buiten zijn op Texel, bevalt hier prima, ook als het regent. Dat is een kwestie van de juiste kleding aantrekken. “Het mooie is dat je mag rondlopen op plekken waar je anders niet snel komt en waar over het algemeen ook weinig mensen lopen. Dat kan heerlijk rustig zijn.”

Meer over Daphne, haar werk en haar schapen en de mogelijkheden om een keer mee het veld in te gaan, is te vinden op www.vrolijkeschapen.nl.

Van onze partners