Texelse gastvrouwen deel 3

Nu de terrassen weer open zijn stellen wij graag enkele van Texels geweldige gastvrouwen aan u voor. Gastheerschap is een groot goed. Het gevoel dat je welkom bent. Vijf gastvrouwen uit de Texelse horeca vertellen hoe zij daar invulling aan geven. Vandaag deel 3: Nancy Hopmans van Restaurant De Smulpot in Den Burg.

Nancy Hopmans, gastvrouw en mede-eigenaar van hotel-restaurant De Smulpot, is geboren en getogen in Noord-Brabant. De provincie waar je altijd iets lekkers in huis hebt voor als er vrienden langskomen. En als je wéét dat ze komen, dan doe je wat extra’s. “Een dweiltje door de gang, een kaarsje op tafel, de barbecue aan. Je maakt het gezellig.”

“Dit vak is geen keuze.”  

Tien jaar geleden verhuisde Nancy naar Texel, samen met haar partner Anton Kalusche, die op het eiland opgroeide en die ze als collega had leren kennen bij hotel Holliday Inn in Amsterdam. De stap was niet eens zo groot. “Ik herkende hier veel. Doe maar normaal, wees relaxt en geniet van wat het eiland te bieden heeft. Zo kijken Brabanders ook naar het leven. Ik denk oprecht dat er een lijntje loopt tussen Brabant en Texel.”

Nancy kreeg het horecavak met de paplepel ingegeven. “Mijn moeder komt ook uit het vak. Er zijn foto’s waarop ik als kind tijdens carnaval tussen de bierfusten op een stretcher lig te slapen. De gezelligheid, spontaan een praatje maken, ik vond het geweldig. Ik heb altijd geweten dat ik naar de hotelschool zou gaan. Dat was meer dan logisch.” Lachend: “Dit vak is geen keuze.” Toch werkte ze ook een tijd bij Evenementenbureau Texel, organisator van personeelsfeestjes, familieweekends en andere uitjes voor gezelschappen. “Ik heb daar het eiland leren kennen en een band met de Texelaars gekregen.”

Drie jaar lang was ze bedrijfsleider bij Hotel Texel van goede vriendin Marianne Langeveld, totdat vier jaar geleden haar droom uitkwam en ze samen met Anton voor zichzelf begon. Nancy vertelt er graag over, met een lach op haar gezicht en lichtjes in haar ogen. “Ik kan eindeloos over mijn vak praten, maar uiteindelijk is het allemaal niet zo ingewikkeld. Ik wil heel graag dat iedereen het naar z’n zin heeft. Of dat nu moeder Mosk uit De Koog is die hier iedere week koffiedrinkt of iemand uit de politiek die uitgebreid wil dineren. We doen het met ons hele team. In een sollicitatiegesprek praten we daar over. Wat doe jij als er vrienden over de vloer komen? Dan doe je er toch alles voor om het gezellig te maken? Om die behoefte gaat het. Het vak leren we je wel.”